ابداع بارکدها

 ابداع بارکدها

بارکد ها چگونه ابداع شدند به نظر می آید این روزها همه کالاهایی که در بازارهای عظیم در سرتاسر جهان توزیع می شوند دارای بارکد هستند اما تا کنون به این اندیشیده اید که این نوارهای تیره رنگ و فراگیر از کجا به وجود آمده اند؟ به گزارش خبرگزاری مهر، بارکدها در پی مشکلی بنیادین که برای صنایع مختلف رخ داد به ابزاری فراگیر تبدیل شدند: صنایع بیشماری به سرعت بسیار بالای خواندن اطلاعات نیاز داشتند. اولین افرادی که برای مهار این مشکل اقدام کردند دو دانشجو از دانشگاه درکسل بودند که در سال 1952 برای ثبت نشانه ای به شکل چشم که امکان خواندن آن از هر زاویه ای امکان پذیر بود، اقدام کردند. هدف ابتدایی آنها کالاهای فروشگاه های خوار و بار فروشی بود اما در این میان به فناوری برای خواندن این نشانه ها نیاز بود، اما این دو نتوانستند اسکنری مناسب نشانه های ابداعی خود بیابند. دیگر صنعتی که به سرعت در خواندن اطلاعات نیاز پیدا کرد راه آهن بود. از این رو در سال 1959 تحقیقات خطوط آهن و مدیران توسعه این صنعت گرد هم آمدند تا راهی را برای شناسایی مالک قطارها و خواندن شماره سری قطارهایی که از خطوط راه آهن عبور می کنند، بیابند. در نهایت دو نفر به نامها 'دیوید کالینز' و 'کریس کاپساملیز' سیستمی به نام 'کارترَک' را ارائه کردند که متشکل از نور سفید زنونی بود که بر روی نوارهای افقی قرمز، سفید و آبی رنگی که در کناره خودروهای ریلی چسبانده شده بودند، می تابید و حسگری اطلاعات به دست آمده درباره عرض هر یک از این نوارها را جمع آوری می کرد تا در نهایت این اطلاعات را به اطلاعات مربوط به قطار مطابقت داده و آن را شناسایی کند. پنج سال پس از این ابداع تمامی قطارهای آمریکای شمالی باید به این سیستم مجهز می شدند اما متاسفانه این ابداع به همان سرعتی که فراگیر شد، کنار گذاشته شد زیرا هزینه استفاده از آن بسیار بالا بود. با این همه صنایع دیگری نیز بودند که مطالعات خود را برای ابداع شیوه ای مشابه دنبال می کردند. در سال 1967 نیز سیستمی مشابه نشانه های چشم مانند در فروشگاه ها و مغازه ها رایج شد که می توانست علاوه بر قیمتها، نوع کالاها را نیز برای فروشنده تعیین کند اما سیستم اسکن کننده این نشانه ها همچنان دشواری هایی در پی داشت. زمانی که 'کالینز' خالق ابداع 'کارترک' و شرکتش دریافتند که قادر به یافتن ابزاری برای خواندن خطوط موجود در این نشانه نیستند، تصمیم به ابداع آن گرفتند. آنها تصمیم گرفتند از لیزر برای خواندن سریع خطوط این نشانه استفاده کنند، لیزر ثابت هلیوم- نئونی وسیله خوانش مناسبی برای بارکدها به شمار می رفت زیرا بسیار سریع، دقیق و مقاوم بود. موفقیت بزرگ کالینز زمانی آشکار شد که شرکت جنرال موتورز از سیستم وی برای شناسایی موتورها و محورها در خط تولید خودروهای خود استفاده کرد. خطوطی که به این سیستم مجهز شده بودند، از درصد خطای پایین تری برخوردار بودند و به علاوه این سیستم بسیار کم هزینه و سریع بود و از این رو بارکدها در میان صنایع مختلف به سرعت شهرت پیدا کردند. شرکتهای رقیب جنرال موتورز به سرعت استفاده از این سیستم را آغاز کردند و انجمن ملی زنجیره غذایی نیز آغاز به ارائه کدهای جهانی برای انواع غذاها کرد. بر اساس گزارش گیزمودو، دیگر صنایع مانند صنایع بهداشتی و ورزشی نیز به این سیستم رو آوردند و توسعه بارکدها تا جایی پیش رفت که امروز این برچسبهای نوار مانند و کوچک را می توان در هر گوشه و کناری مشاهده کرد، حتی ناسا نیز از نمونه های سه بعدی بارکدها استفاده می کند که بر روی سطح اجسام می چسبند و می توانند اطلاعات مربوط به کیفیت و سلامت کالاها را به موبایل مشتریان ارسال کنند . بارکد عبارت است از انتقال داده ها از طریق امواج نورى. آنها مجموعه اى از خطوط میله اى موازى با عرض هاى گوناگون (پهن و نازک)هستندکه اندازه هر خط معنا و مفهوم خاصى براى دستگاه بارکدخوان دارد.در حقیقت دستگاه بارکدخوان ماشینى است که اطلاعات را به شکل بصرى بر روى صفحه نمایش مى دهد. ضرورت استفاده از بارکد : گرداندن یک فروشگاه کار مشکل و پردردسرى است. مدیران و صاحبان آن باید از میزان موجودى که از هزاران کالاى کوچک و بزرگ دارند، مطلع باشند (کالاهایى که مجبور به خرده فروشى آن هستند و در زمان طولانی از انبارهایشان بیرون می روند . ) همین طور که فروشگاهها، بزرگ و بزرگتر شدند تا به فروشگاههاى زنجیره اى امروزى رسیدند، کار مشکل و مشکل تر شد. نخست مجبور شدند در فروشگاهها را هرچند وقت یکبار ببندند و تمام کیسه ها و بسته ها و این کنسرو ها را شمارش کنند . کار بسیار دشواری بود . این کار سخت و هزینه بردار بیش از یک بار در سال انجام نمى شد (انبارگردانى)، بنابراین مدیران فروشگاه ها مجبور بودند بیشتر کارهایشان را بر اساس حدس و گمان انجام دهند و در نهایت این نیاز مادر اختراع شد ! تبدیل اعداد به بارکد و خواندن بارکد نیاز به استاندارد مشخصی دارد . در حال حاضر در دنیا چند استاندارد برای تولید و استفاده از بارکد وجود دارد که معتبرترین آنها استاندارد ESN/UCC است که 103 کشور دنیا از آن تبعیت می کنند و حدود 90% تجارت دنیا را پوشش می دهد . در ایران به علت ضرورتی كه بنا به توسعه صدور كالاهای غیرنفتی ایران به بازارهای جهانی به وجود آمد در سال1374 سازمانی با عنوان «مركز ملی شماره گذاری كالا و خدمات » زیر نظر موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی تاسیس شد و پس از انجام مطالعات لازم با انتخاب استاندارد EAN/UCC كشور ما به عضویت موسسه بین المللی EAN International درآمد. تاكنون بیش از5 هزار شركت- كه بیشتر آنها شركت های تولیدكننده محصولات غذایی و شیمیایی هستند- به عضویت این موسسه درآمده و برای كالاها و محصولات خود باركد دریافت كرده اند. بارکد محصولات 12 رقمی است . البته در برخی از کشورها به دلایل مختلف بارکد 13 رقمی نیز وجود دارد . 12 رقم بارکد به شرح زیر است : سه رقم اول نمایانگر کد کشور است .( کد ایران 626 ) . پنج رقم بعدی کد شرکت سازنده است . چهار رقم بعدی کد کالای مربوطه و در نهایت یک رقم آخر کد کنترل توسط رایانه به منظور کنترل صحت کد مورد نظر است . بارکد شامل یکسری عدد و تعدادی خطوط موازی سیاه رنگ با ضخامت های مختلف در زمینه سفید بوده که از طریق دستگاه پویش گر ( SCANNER ) توسط امواج مادون قرمز قابل خواندن و انتقال به رایانه است . هر یک از این میله ها مانند یک بیت ارزشی معادل صفر و یک دارند . بارکدهای اولیه اطلاعات را در قالب عرض و فاصله خطوط موازی چاپ شده ذخیره می‌کردند و به صورت یک دسته از خطوط مستقیم موازی دیده می‌شدند اما امروزه بارکدها ممکن است - بسته به نوع- به شکل یک دسته نقطه، یک دسته دایره هم مرکز و یا به صورت مخفی شده در تصاویر نیز ظاهر شوند. بارکدها توسط یک اسکنر نوری که دستگاه بارکدخوان نامیده می‌شود بازخوانی می‌شوند و اگر در تصاویر مخفی شده باشند توسط نرم‌افزار خاصی از آن بیرون کشیده می‌شوند. بارکدها به صورت گسترده‌ای در پیاده‌سازی سیستم‌های جمع‌آوری خودکار اطلاعات شناسه‌ها که سرعت و دقت ورود اطلاعات را بالا می‌برند کاربرد دارند. هر یک از این کدها در بانک اطلاعاتی مربوط دارای اطلاعات کاملی شامل شرح ، مشخصات دقیق و فنی ، موجودی ، اطلاعات ورود و خروج برای استفاده کنندگان ذی ربط هستند . کاربرد بارکد : استفاده از باركد فقط به محصولات تولیدی شركت ها محدود نمی شود. در كارخانه ها و موسسات تولیدی به منظور ردیابی مداوم اطلاعات كالاهای تولیدی در خطوط مختلف تولید قطعات مصرفی موجود در انبارها، باركدهای منحصر به فردی ایجاد و با این سیستم ردیابی می شود. سیستم باركد كمك می كند تا تغییر اطلاعات را توسط سیستم باركد به بانك های اطلاعاتی منتقل كرده و همواره اطلاعات موجودی های خود را به روز نگه دارید. در واقع باركد به عنوان یك ترمینال ورودی كمك می كند تا تغییر یا ثبت اطلاعات با حداقل خطای اطلاعاتی به رایانه منتقل شود. در حال حاضر در كشور ما از باركد برای جمع آوری و ثبت اطلاعات مختلف استفاده های متنوعی می شود. از كارت های حضور و غیاب پرسنلی گرفته تا قبوض آب و برق و تلفن، اطلاعات خطوط تولید و ردیاب محصولات، موجودی های انبار، كتب جهت ثبت شماره استاندارد بین المللی كتاب (شابك) و از همه بیشتر برای كالاهای تولیدی شركت ها كه در فروشگاهها ارائه می گردد. تمام صنایع می توانند از مزیت های تکنولوژی بارکد سود ببرند مانند : کارخانجات : کارخانجات بزرگ و کوچک , انبارها می توانند از مزایای سهولت استفاده از بارکد استفاده کنند که این سیستم با تمام روش های مدیریتی مثل MRP , WMS و MES سازگار است . حمل و نقل : استفاده از بارکد در صنعت حمل و نقل باعث راحتی مدیریت کالاهای ثابت یا در حال حرکت می شود . هماهنگی بارکد با سیستم های مختلف شبکه ای باعث کاهش هزینه ها و ایجاد خدمات بهتر برای مشتریان می شود . فروشگاهها : با استفاده از بارکد در فروشگاه ها می توان کنترل دقیقی روی ورود و خروج کالاها , موجودی انبار و قیمت جنس ها در لحظه داشت ضمن اینکه با استفاده از ارتباط بی سیم می توان به راحتی در لحظه سفارش مشتری را ثبت و خرید را انجام داد . مراکز درمانی : استفاده از سیستم بارکد در مراکز درمانی باعث می شود تا مدیریت اطلاعات مهمی نظیر : پیشینه پزشکی بیمار , نوع بیمه و سایر اطلاعات به دست آورد . نوعی از سيستم هاي بارکد که در بالا اشاره شد ، شماره ي استاندارد بين المللي کتاب ياISBN است. اين سيستم در اواخر 1960 و اوايل 1970 به وجود آمد. آشکار است که سيستم واحدي براي شناسايي کتاب هايي که در تمام نقاط دنيا انتشار مي يابند، مورد نياز است. اکنون هر کتابي مي تواند يک شماره ي شناسايي انحصاري داشته باشد. ISBN، يک عدد ده رقمي است که شامل بلوک هاي عددي با معاني متفاوت است. اين شماره شامل چهار قسمت مي باشد که با خط تيره يا فاصله از هم جدا شده اند. اولين قسمت شماره که نشان دهنده ي زبان يا کشور است، شناسه ي گروه نام دارد و حداکثر 5 رقمي است. بخش دوم شماره، نشان دهنده ي ناشر و حداکثر 7 رقمي است. سومين بخش شماره، نشان دهنده ي تجديد چاپ يا تعداد چاپ است و بيش از 6 رقم نيست. قسمت نهايي، رقم چک کننده است. قسمتي از انعطاف پذيري اين سيستم در اين نکته است که تعداد زيادي شماره جهت استفاده موجود مي باشد. به ياد آوريد که يک شماره ي 10 رقمي داريم که رقم آخر آن، رقم چک کننده است. بنابراين سه قسمت اول شماره مي بايد در مجموع، يک عدد نه رقمي را تشکيل دهند. رقم هاي صفر، به عنوان پر کننده هاي فضا در ابتداي عدد، در صورتي که تعداد رقم ها به تعداد کافي نباشد، استفاده مي شوند. کارت هاي اعتباري، از يک سيستم بلوک هاي شماره اي، مشابه سيستم ISBN استفاده مي کنند. يک تفاوت واضح اين است که در اين جا حداکثر طول شماره 19 رقم است، اگرچه بسياري از شماره ها بين 13 تا 16 رقم مي باشند. اولين رقم شماره ي کارت اعتباري، شناسه ي صنعت اصلي يا (Major Industry Identifier (MII نام دارد و نشان دهنده ي گروه صادر کننده ي کارت است . به عنوان مثال، هنگامي که شماره با 3 شروع مي شود، نشان دهنده ي گروه مسافرت و سرگرمي است. کارت هاي پست آمريکا در اين گروه قرار مي گيرند. کارت هاي صادر شده توسط شرکت هاي گاز با رقم 7 شروع مي شوند. کارت هاي Visa و MasterCard در گروه بانکداري و امور مالي قرار مي گيرند (4 و 5) قسمت دوم شماره، شناسه ي صدور است که با احتساب رقم MII، شش رقمي است و رقم آخر ، رقم چک کننده است . برای راه اندازی سیستم های مبتنی بر باركد، نیاز به تجهیزاتی مانند نرم افزار تولید باركد، چاپگر چاپ باركد، پویشگر (Scanner) و برچسب های ویژه داریم. در حالی که پیش از این قواعد رمزگذاری بارکدها فقط اجازه نمایش اعداد را می‌داد به کمک نشانه‌گذاری های جدید می‌توان از مجموعه حروف بزرگ الفبای انگلیسی تا مجموعه کامل نویسه‌های ASCII و حتی بیشتر از آن را در یک بارکد گنجاند. نیاز به گنجاندن داده‌های بیشتر با توجه به محدودیت اندازه بارکدهای اولیه به ظهور رمزهای ماتریسی (نوعی بارکد دوبعدی) انجامید که برخلاف بارکدهای اولیه به جای آن که از دسته‌ای از میله‌های موازی تشکیل شده باشد جدولی متشکل از سلولهای مربع شکل است. بارکد پشته‌ای سازشی بین بارکد دوبعدی و بارکد میله‌ای است که نشانه‌گذاری های قدیم بارکدهای میله‌ای را گرفته و در قالبی که اجازه وجود چند ردیف از بارکدهای میله‌ای را می‌دهد می‌گنجاند. انواع مختلف روشهای کدگذاری : بارکد در شکلهای مختلف ارائه می شود که ساده ترین نوع آن را در فروشگاهها و یا سوپر مارکتها دیده می شود .اما استانداردهای دیگر بارکد هم وجود دارد که در صنایع مختلف استفاده می شود مثل : مراکز درمانی , کارخانه های صنعتی و … که تمام اینها نحوه کدگذاری (Symbology) منحصر به فرد برای خود را دارند که غیر قابل تغییر هستند. حال این سوال پیش می آید که چرا اینهمه کدهای متفاوت وجود دارد ؟

 این سوال به سادگی قابل جوابگوئی است چرا که Symbology های مختلف برای حل مشکلات صنایع مختلف وجود آمده اند.

برخی از Symbology های معمول:

 : UPC/EAN

این نوع کدگذاری برای کنترل خروجی ( کنترل نهائی ) به کار برده می شود . کد UPC با طول ثابت می باشد و به طور خاص در فروشگاهها و کارخانجات تولید کننده مواد غذایی کاربرد دارد . این کد برای سوپرها و این چنین مواردی در نظر گرفته شده است که با استفاده از 12 رقم فضای مناسبی برای تعریف محصولات در اختیار ما قرار می دهد.

  Code 39 :

این روش کد گذاری به این دلیل ایجاد شد تا در صنایعی که احتیاج به استفاده از حروف نیز در کنار ارقام دارند به کار برده شود . این روش کدگذاری عمومی ترین روش کدگذاری است که از قدیم به کار برده می شود . این نوع کدگذاری معمول در تمام صنایع - به استثناء تولید کنندگان موادغذایی – به کار گرفته می شود اما با توجه به اینکه بارکد دارای طول زیادی خواهد بود برای مواردی که اندازه برچسب روی اقلام تولیدی گزینه ای قابل توجه باشد پیشنهاد نمی شود.

 :Code 128

 این روش کدگذاری وقتی به کار می آید که شما انتخاب زیادی از حروف و ارقام داشته باشید . در صنایعی که اندازه برچسب روی اقلام گزینه قابل توجه باشد این روش کدگذاری انتخابی مناسب برای شماست چرا که فشرده و خوانا است . از این روش کدگذاری معمولا در حمل و نقل استفاده می کنند که در آن اندازه لیبل یک مورد مهم می باشد .

Interleaved 2 of 5 :

از دیگر روشهای کدگذاری معمول در صنایع حمل و نقل است که در کنار آن کاربرد بسیاری در انبارها و شرکت های عمده فروش می باشد . این کدها هم به صورت فشرده و کم جا هستند .

  : PDF417

این روش کدگذاری به عنوان روش دو- بعدی شناخته شده است که به صورت خطی نبوده و بیشتر شما را به یاد جدول روزنامه ها می اندازد اما تفاوت این کد با سایر کدهایی که در بالا توضیح داده شد این است که PDF417 واقعاً یک فایل داده های سیار ( Portable Data File ) است که مثلا می تواند شامل : اسم , آدرس , شماره تلفن منزل , شماره گواهینامه رانندگی و عکس و حتی خلاصه سوابق رانندگی شما باشد ! در نهایت اینکه این روش کدگذاری می تواند اطلاعات کامل و جامعی را در خود جای داده و حجمی در حد یک تمبر پستی داشته باشد البته طبیعی است هر چه اطلاعات شما کاملتر باشد حجم این کد نیز بزرگتر خواهد شد .

بارکدها را می توان با یک کامپیوتر عادی و با یک پرینتر لیزری چاپ کرد. شما فقط نیاز به یک برنامه مناسب برای ساخت و پرینت آن دارید.

 نصب بارکد:

 با استفاده از نرم افزار Corel DRAW مي توانيد بارکد EAN13 را به راحتي نصب نماييد. کافي است از Edit در نرم افزار Corel DRAW به سراغ انتخاب Insert Barcode برويد. با انتخاب آن پنجره مربوطه باز مي شود. در پنجره باز شده استاندارد EAN13 را انتخاب نماييد و 12 عدد خود را وارد نماييد بعد از تايپ آخرين يا دوازدهمين رقم ،سيزدهمين رقم که همان کدکنترل يا Check digit است ظاهر مي گردد. Next پنجره بعدي باز مي شود در اين قسمت مشخصات بارکد از نظر ابعاد و دقت خروجي سئوال مي شود و در انتها نيز بارکد مورد نظر روي صفحه Corel DRAW ظاهر مي گردد. خواندن بارکد ها : هنگام خواندن بارکدها معمولا یک سنسور نوری وجود دارد که بسته به سیگنال دریافتی ( سیاه یا سفید باشد) در خروجی صفر یا یک را نتیجه می دهد. سیستمهای بارکدها می توانند با چندین روش رمزگشایی عمل کنند. هر روش رمز گشایی مانند یک زبان برای سیستم است و هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند. در باركدها بعضي مواقع تيكهايي هم براي اطمينان بيشتر قرار داده مي شوند .تیکها کاراکترهایی هستند که در بارکد ها برای تضمین خواندن درست قرار داده شده اند. تیکها در بعضی بارکدها که مستعد خطاي بيشتري هستند ضروری است. بارکد خوان معمولا یک قسمت براي اسكن نوارها دارد كه یک اسکنر بارکد لیزری است. بارکدها با کشیده شدن تابش کوچکی از نور روی کد چاپ شده قابل خواندن هستند . چشمان ما تنها خط قرمزی از نور را میبیند که از بارکد خوان تابیده می شود اما چه اتفاقی در تابش و بازتاب آن نور قرمز در میان این خطوط تیره و روشن می افتد ؟ قطعه ای در بارکدخوان بازتاب نور را دریافت کرده و آنرا به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند . منبع تابش لیزر شروع به خواندن فضای خالی قبل از اولین خط مشکی می کند و این کار را تا انتهای کد انجام میدهد – اگر بارکد دارای این فضای خالی معین در ابتدا و انتهای خود نباشد قابل خواندن نیست که به این فضا ها Quiet Zone می گوئیم – هر چه کد ما طولانی تر باشد تعداد نوارهای ما نیز بیشتر خواهد بود و هر چه تعداد نوارهای ما بیشتر باشد باید ارتفاع نوارها نیز بیشتر شود تا کد به راحتی قابل خواندن باشد . براي درك نحوه دكد كردن باركدها شما خود را در داخل دستگاه فرض کنيد. شما باید منتظر اولین نوار مشکی باشید. هنگامی که اولین نوار مشکی دیده شد ساعت یا کلاک داخلی ری ست می شود به مقدار عدد صفر و كلاك شروع مي شود. سپس منتظر می شوید تا نوار سفید برسد.به محض رسيدن نوار سفيد ما می توانیم زمان را بخوانیم و آنرا متناسب با طول نوار مشکی یادداشت کنیم . هنگامی که ما از سفید به سیاه می رویم دوباره زمان را می خوانیم و پهنای نوار را یادداشت می کنیم. ما این کار را تا آخرین نوار انجام می دهیم. بعد از این ما اطلاعات کد شده را دکد می کنیم و نتایج به همين روش بدست می آید.

 

به طور کلی سه مدل بارکد خوان وجود دارد : ثابت , بارکدخوانهای سیار دسته ای و بارکدخوانهای سیار بی سیم

ساختار بارکد:

 هر خط بارکد نشان دهنده عدد 1 و هر فضاي خالي نمايش دهنده صفر است و تمام بارکد با صفر و يک نمايش داده مي شود.

اسکنر چکونه کار می کند :

 پایه هر دستگاه بارکد خوان یک اسکن کننده , یک رمزگشاینده و یک کابل ارتباطی میان کامپیوتر و دستگاه بارکد خوان می باشد . وظیفه اسکن کننده این است که کد را اسکن کرده و داده های خروجی الکتریکی ایجاد نماید که داده ها با نوارهای مشکی و فاصله بین آنها مرتبط است . این داده های الکتریکی سپس توسط رمز گشا آنالیز شده و بر اساس نوع کدگذاری و محتوی کد به صورت متعارف کامپیوتری ( شامل حروف – اعداد و یا علامتهای دیگر استاندارد مثل " – " و " . " و … ) نمایش داده می شود . همچنین اسکن کننده ها می توانند که این رمزگشا را به صورت داخلی داشته باشند و یا کدها را به صورت رمزگشایی نشده در خود نگهداری کنند که در این حالت احتیاج به وسیله ای دیگر دارند که به آن رابط یا Wedge می گوییم . در این حالت کدها به محض اتصال به این رابط توسط رابط رمزگشائی می شوند و به مکان مورد نظر ما ( برای مثال بانک داده ها ) منتقل می شوند . جدید ترین جانشین بارکد : وال مارت یک سوپر مارکت است که برای حفظ اجناسش این روش را اختراع کرد. بدین ترتیب که به‌جای بارکد یک سیتم شناسایی بر محصولات نصب شد که از طریق فرکانس‌های رادیویی کار می‌کند. این یک سیستم لیبلینگ است که شامل تراشه‌ای الکترونیکی به اندازه‌ی یکدانه برنج و حتی کوچک تر است. اطلاعات محصول در این سیستم به کامپیوتر منتقل می شود. این تراشه می‌تواند بیش از بارکد اطلاعات ذخیره کند. و مساله این است که علایم آن بعد از این‌که خریدار سوپرمارکت را هم ترک می‌کند، ارسال می‌شود. طبق گفته‌ی وال مارت مصرف کننده می‌تواند موقع خارج شدن درخواست کند که این تراشه خاموش شود . استفاده از این نوع بارکد برای محصولاتی از شرکت ژیلت و پی جی ، و سایرمحصولات نظیر کوکاکولا، کداک، نستله و خیلی شرکت‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.